تولید

آلیاژ آلومینیوم ترکیبی است که عمدتا از آلومینیوم تشکیل شده و عناصر دیگر به آن اضافه شده اند. این آلیاژ با مخلوط کردن عناصر در هنگام مذاب آلومینیوم (مایع) ساخته می شود ، که سرد می شود تا یک محلول جامد همگن ایجاد کند. عناصر دیگر ممکن است 15 درصد آلیاژ را با جرم تشکیل دهند. عناصر اضافه شده شامل آهن ، مس ، منیزیم ، سیلیکون و روی هستند. افزودن عناصر به آلومینیوم در مقایسه با عنصر فلزی خالص ، مقاومت ، کارایی ، مقاومت در برابر خوردگی ، هدایت الکتریکی و / یا تراکم را به آلیاژ بهبود می بخشد. آلیاژهای آلومینیوم معمولاً سبک و مقاوم در برابر خوردگی هستند.

لیست آلیاژهای آلومینیوم
این لیستی از برخی از آلیاژهای مهم آلومینیوم یا آلومینیوم است.

AA-8000: برای ساخت سیم طبق کد ملی برق مورد استفاده قرار می گیرد
Alclad: ورق آلومینیوم با اتصال پیوند آلومینیوم با خلوص بالا به ماده اصلی با استحکام بالا ساخته شده است
ال لی (لیتیوم ، گاهی جیوه)
آلنیکو (آلومینیوم ، نیکل ، مس)
Birmabright (آلومینیوم ، منیزیم)
دورالومین (مس ، آلومینیوم)
هندالیوم (آلومینیوم ، منیزیم ، منگنز ، سیلیکون)
منیزیم (5٪ منیزیم)
مگنوکس (اکسید منیزیم ، آلومینیوم)
Nambe (آلومینیوم به همراه هفت فلز نامشخص دیگر)
سیلومین (آلومینیوم ، سیلیکون)
Titanal (آلومینیوم ، روی ، منیزیم ، مس ، زیرکونیوم)
زاماک (روی ، آلومینیوم ، منیزیم ، مس)
آلومینیوم آلیاژهای پیچیده دیگری را با منیزیم ، منگنز و پلاتین تشکیل می دهد
شناسایی آلیاژهای آلومینیوم
آلیاژها دارای اسامی مشترک هستند اما ممکن است با استفاده از یک عدد چهار رقمی شناسایی شوند. اولین عدد از تعداد شناسایی طبقه یا مجموعه ای از آلیاژ.

1xxx – آلومینیوم خالص تجاری همچنین دارای یک شناسه عددی چهار رقمی است. آلیاژهای سری 1xxx از آلومینیوم با خلوص 99 درصد یا بالاتر ساخته شده اند.

2xxx – عنصر آلیاژی اصلی در سری 2xxx مس است. عملیات حرارتی این آلیاژها استحکام آنها را بهبود می بخشد. این آلیاژها قوی و سفت و سخت هستند اما به اندازه سایر آلیاژهای آلومینیوم مقاوم در برابر خوردگی نیستند ، بنابراین معمولاً برای استفاده نقاشی یا روکش می شوند. آلیاژ رایج ترین آلیاژ هواپیما 2024 است. آلیاژ 2024-T351 از سخت ترین آلیاژهای آلومینیوم است.

3xxx – عنصر آلیاژی اصلی در این سری منگنز است که معمولاً مقدار کمتری منیزیم دارد. محبوب ترین آلیاژ این سری 3003 است که قابل استفاده و نسبتاً قوی است. 3003 برای تهیه وسایل آشپزی استفاده می شود. آلیاژ 3004 یکی از آلیاژهای مورد استفاده در ساخت قوطی آلومینیوم برای مشروبات است.

4xxx – برای ساختن آلیاژهای 4xxx به سیلیکون اضافه می شود. این باعث کم شدن نقطه ذوب فلز می شود بدون اینکه آن را شکننده کند. این سری برای ساخت سیم جوشکاری استفاده می شود. آلیاژ 4043 برای ساخت آلیاژهای پرکننده برای جوشکاری اتومبیل ها و عناصر ساختاری استفاده می شود.

5xxx – عنصر آلیاژی اصلی در سری 5xxx منیزیم است. این آلیاژها قوی ، قابل جوشکاری هستند و در برابر خوردگی دریایی مقاومت می کنند. از آلیاژهای 5xxx برای ساخت مخازن تحت فشار و مخازن ذخیره سازی و کاربردهای مختلف دریایی استفاده می شود. آلیاژ 5182 برای ساخت درب قوطی های نوشیدنی آلومینیومی استفاده می شود. بنابراین ، قوطی های آلومینیومی در واقع حداقل از دو آلیاژ تشکیل شده اند!

6xxx – سیلیکون و منیزیم در آلیاژهای 6xxx وجود دارند. این عناصر برای تشکیل سیلیسید منیزیم ترکیب می شوند. این آلیاژها قابل شکل گیری ، جوشکاری و قابل تصفیه گرما هستند. مقاومت خوبی در برابر خوردگی و مقاومت متوسط ​​دارند. رایج ترین آلیاژ در این سری 6061 است که از آن برای ساخت قاب های کامیون و قایق استفاده می شود. محصولات اکستروژن از 6XXX سری در معماری و به آیفون 6 استفاده می شود.

7XXX – روی است که عنصر آلیاژی اصلی در سری شروع با شماره 7. آلیاژ حاصل حرارت قابل درمان است و بسیار قوی است. آلیاژهای مهم 7050 و 7075 هستند که هر دو برای ساخت هواپیما مورد استفاده قرار می گیرند.

8xxx – این آلیاژهای آلومینیوم هستند که با عناصر دیگر ساخته شده اند. مثالها شامل 8500 ، 8510 و 8520 است.

9xxx – در حال حاضر ، سریال با شماره 9 شروع می شود بدون استفاده است.

قوی ترین آلیاژ آلومینیوم چیست؟
منگنز اضافه شده به آلومینیوم استحکام خود را افزایش داده و آلیاژ با کارایی عالی و مقاومت در برابر خوردگی را به دست می دهد. بالاترین میزان آلیاژ در درجه حرارت قابل تصفیه ، آلیاژ 5052 است.

طبقه بندی آلیاژ آلومینیوم
به طور کلی، دو دسته گسترده ای از آلیاژهای آلومینیوم آهنگری و ریخته گری آلیاژهای آهنی می باشد. هر دوی این گروه ها به انواع قابل درمان با گرما و غیرقابل تقسیم تقسیم می شوند. حدود 85٪ از آلومینیوم در آلیاژهای فرفورژه استفاده می شود. آلیاژهای چدنی به دلیل پایین بودن نقطه ذوب برای تولید نسبتاً ارزان هستند ، اما تمایل به مقاومت کششی کمتری نسبت به همتایهای فرفورژه دارند.

منابع

• Davis, J.R. (2001). “Aluminum and Aluminum Alloys”. Alloying: Understanding the Basics. pp. 351–416.
• Degarmo, E. Paul; Black, J T.; Kohser, Ronald A. (2003). Materials and Processes in Manufacturing (9th ed.). Wiley. p. 133. ISBN 0-471-65653-4.
• Kaufman, John Gilbert (2000). “Applications for Aluminium Alloys and Tempers”. Introduction to aluminum alloys and tempers. ASM International. pp. 93–94. ISBN 978-0-87170-689-8.